On Wednesday, 26th of July 2023 the Companies (Amendment) Law N.80(I)/2023 was published, enforcing amendments in liquidation proceedings. Most remarkable among these amendments are certain provisions enabling petitioners in liquidation proceedings to apply to Court for the appointment of insolvency practitioners as liquidators of insolvent companies from the outset of the liquidation proceedings.

To date Courts have been reluctant to appoint insolvency practitioners from the outset of the proceedings, mainly due to the lack of clarity of the relevant provisions of the legislation, that is section 226 of the Companies Law. In this respect, the Official Receiver was appointed at this early stage of the liquidation of a company, that was then charged with the lengthy and costly procedure of securing the assets of the company and collecting creditors’ proof of debts in order to be able to then call a creditors’ meeting, so that they may onwards appoint an insolvency practitioner as liquidator of the company.

Under the amended s. 228 (α) “The Official Receiver becomes the liquidator ex officio, unless following an application filed prior to the liquidation petition by any person specified in subsection (1) of article 213 to the Court, another person is appointed as liquidator and is able to act as such. Α request for the appointment of a person other than the Official Receiver as liquidator may be submitted either from the beginning in the context of the petition for the liquidation of the company or with an application subsequent to the liquidation”.

This amendment was long overdue and is most welcomed by insolvency practitioners and creditors alike as it will enable a more expedited management and completion of liquidation of companies’ proceedings, that to date have been piling up with the Insolvency Department.

http://www.cylaw.org/nomoi/arith/2023_1_080.pdf

Την Τετάρτη 26 Ιουλίου 2023 δημοσιεύτηκε ο περί Εταιρειών (Τροποποιητικός) Νόμος του 2023, Ν.80(Ι)/2023, ο οποίος θεσπίζει τροποποιήσεις σε διαδικασίες εκκαθάρισης. Οι πιο αξιοσημείωτες μεταξύ αυτών των τροποποιήσεων είναι ορισμένες διατάξεις που επιτρέπουν στους αιτητές σε διαδικασία εκκαθάρισης να προσφεύγουν στο Δικαστήριο για το διορισμό συμβούλων αφερεγγυότητας ως εκκαθαριστές αφερέγγυων εταιρειών από την αρχή της διαδικασίας εκκαθάρισης.

Μέχρι σήμερα, τα δικαστήρια ήταν απρόθυμα να διορίσουν συμβούλους αφερεγγυότητας ως εκκαθαριστές σε εταιρείες από την αρχή της διαδικασίας, κυρίως λόγω της ασάφειας των σχετικών διατάξεων της νομοθεσίας, δηλαδή του άρθρου 226 του περί Εταιρειών Νόμου. Από την άποψη αυτή, ο Επίσημος Παραλήπτης διοριζόταν κατά κανόνα ως εκκαθαριστής της εταιρείας σε αυτό το πρώιμο στάδιο της εκκαθάρισης της, ο οποίος στη συνέχεια επιφορτιζόταν με τη χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία διασφάλισης των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας και συλλογής των επαληθεύσεων χρέους των πιστωτών προκειμένου να μπορέσει στη συνέχεια να συγκαλέσει συνέλευση πιστωτών, ώστε αυτοί ακολούθως να ορίσουν έναν σύμβουλο αφερεγγυότητας ως εκκαθαριστή της εταιρείας.

Σύμφωνα με το τροποποιημένο άρθρο 228 (α) «Ο επίσημος παραλήπτης καθίσταται λόγω του αξιώματος του εκκαθαριστής, εκτός εάν κατόπιν προγενέστερης του διατάγματος εκκαθάρισης αιτήσεως οποιουδήποτε καθοριζόμενου στο εδάφιο (1) του άρθρου 213 προσώπου προς το Δικαστήριο, διοριστεί άλλο πρόσωπο ως εκκαθαριστής και είναι σε θέση να ενεργεί ως τέτοιος.

Νοείται ότι, αίτημα για τον διορισμό προσώπου άλλου από τον Επίσημο Παραλήπτη ως εκκαθαριστή δύναται να υποβληθεί είτε εξαρχής στο πλαίσιο της αίτησης εκκαθάρισης της εταιρείας είτε με αίτηση μεταγενέστερη της αίτησης εκκαθάρισης».

Αυτή η πολυαναμενόμενη τροποποίηση είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη τόσο από τους συμβούλους αφερεγγυότητας όσο και από τους πιστωτές, καθώς θα επιτρέψει την ταχύτερη διαχείριση και ολοκλήρωση των διαδικασιών εκκαθάρισης εταιρειών, που μέχρι σήμερα συσσωρεύονταν στο Τμήμα Αφερεγγυότητας.